Betoog
Nederlands
ROC van Amsterdam
Aanbevolen voor jou
Reacties
Andere studenten bekeken ook
Preview tekst
Orgaandonatie
Standpunt 1: iedereen moet automatisch orgaandonor worden.
Inleiding
Met de nieuwe orgaandonatie wet, is iedereen die 18 jaar en ouder is, automatisch ingeschreven voor het donorregister. Dit houdt in, dat als je komt te overlijden er achter jouw naam staat dat je geen bezwaar hebt tegen orgaandonatie. Dit gebeurt natuurlijk alleen als je zelf niks hebt ingevuld op het donorregister. Je kan zelf namelijk een keuze maken: - Ja, ik wil donor worden - Nee, ik wil geen donor worden - Mijn partner of familie beslist na mijn overlijden - Ik wijs één persoon aan die beslist na mijn overlijden 1
Momenteel staan er meer dan 1100 patiënten op de wachtlijst voor een donororgaan. De wachtlijsten staan momenteel op een termijn van twee tot twee en een half jaar voor een orgaan. Door deze langen wachtrijen overlijden er per jaar zo’n 135 patiënten. De nieuwe wet zou de lange wachtrijen wellicht kunnen verkorten. Om deze reden moet iedereen automatisch orgaandonor worden.
kern
Waarschijnlijk het belangrijkste argument voor orgaandonatie, is dat het honderden levens zou kunnen redden of verbeteren. Dit omdat je na jouw overlijden geen gebruik meer maakt van je organen, of ze nodig hebt. Iets wat bij vele mensen meespeelt is
Enerzijds vinden tegenstanders de nieuwe donorwet inbreuk op iemand zijn lichamelijke integriteit en zijn / haar zelfbeschikkingsrecht. Dit houdt in dat je zelf ene keuze mag maken over hoe jij je eigen leven leidt. Daarnaast staat ook in de grondwet dat iedereen het recht heeft om zelf te mogen bepalen wat er mijn zijn of haar leven gebeurt. Wie is de overheid dan om te zeggen dat iemand anders jouw organen mag hebben?
Anderzijds klopt dit argument natuurlijk niet helemaal, omdat hetzelfde namelijk van toepassing is bij een automatische nee. Bij deze huidige wet wordt door de overheid dus bepaalt dat, als wij te komen overlijden, we worden verbrand of begraven. Dus de overheid zou niet mogen bepalen dat wij ons organen afstaan, maar ze mogen wel bepalen dat onze organen als het waren worden weggegooid en niet een andere persoon mogen helpen met verder leven?
Volgens tegenstanders van de nieuwe donorwet druist een automatisch ‘ja’ in tegen iemands zelfbeschikkingsrecht en lichamelijke integriteit. Het zelfbeschikkingsrecht houdt in dat je zelf mag bepalen hoe jij je leven leidt. Daarnaast stelt onze grondwet dat iedereen het recht heeft om zelf te bepalen wat er met zijn lichaam gebeurt. Waarom zou de overheid dan mogen bepalen dat iemand anders je organen mag hebben? = weerlegging: Dit klinkt als een punt, alleen het is geen argument wanneer precies het tegenovergestelde ook waar is. Hetzelfde is van toepassing bij een automatisch ‘nee’. Bij de huidige wet bepaalt de overheid voor ons dat onze organen moeten worden begraven of verbrand na de dood. Waarom zou de overheid mogen bepalen dat je organen worden weggegooid en niet verder mogen leven?
En in hoeverre zijn het zelfbeschikkingsrecht en lichamelijke integriteit ook geldig na je dood? Het zelf bepalen hoe je leeft gaat niet meer op, het leven is immers voorbij. Bij lichamelijke integriteit gaat het over de vraag ‘is het lichaam nog van jou?’ En ‘hoeveel heb je nog te willen na je dood?’ Kun je werkende organen nog claimen, terwijl je ze niet meer gebuikt? Terwijl je niks meer met het lichaam te maken hebt? En wil je ze wel claimen, dan waarborgt de nieuwe wet dat je dit tijdens je leven al kunt regelen.
Een tweede belangrijk onderwerp voor tegenstanders van de nieuwe wet is het volgende. Mensen die niet of slecht kunnen lezen, of de registratie niet begrijpen vanwege verstandelijke beperking of ontoerekeningsvatbaarheid kunnen de keuze niet zelf maken. Zij kunnen onmogelijk zelf het formulier invullen wanneer zij bezwaar hebben tegen orgaandonatie. Als ze al zelf kunnen bedenken of ze organen willen doneren of niet. De wet dwingt hen tot orgaandonatie na hun dood
= weerlegging : Wederom klinkt dit als een valide argument, ware het niet dat weer precies het tegengestelde ook waar is. Met de huidige donorwet kunnen analfabeten en verstandelijk beperkten die bereid zijn organen te doneren dit niet aangeven. De overheid weerhoudt hen van de goede daad die zij willen verrichten.
KERN
Argmunten voor vn/stelling-iedereen-moet-automatisch-orgaandonor/
Het belangrijkste argument voor orgaandonatie is dat het levens kan redden en de kwaliteit van leven van zeer zieke mensen aanzienlijk kan verbeteren. En dit terwijl je na je dood zelf niets meer aan je organen hebt. Sommige mensen zien het daardoor als een morele verplichting om hun organen na hun dood af te staan. Dit gevoel kan alleen maar versterkt worden wanneer je in je nabije omgeving hebt meegemaakt dat iemand gered is door een orgaantransplantatie of misschien juist is overleden omdat er niet snel genoeg een donororgaan beschikbaar was.
Iets dat bij veel mensen meespeelt in hun beslissing is de mogelijkheid dat je ooit zelf een donororgaan nodig hebt. Ook al ben je nu gezond, één of meerdere organen kunnen door ziekte in rap tempo aangetast worden waardoor je zelf niet kunt overleven zonder een door een ander gedoneerd orgaan. Ook al is het zelf geregistreerd staan als orgaandonor geen voorwaarde om een orgaan van een ander te mogen ontvangen, kan het wel tot een gevoelsmatig onrechtvaardige situatie leiden wanneer de vrijgevigheid niet wederzijds is.
Religie kan een rol spelen in een beslissing om na de dood organen beschikbaar te stellen. Zo ziet de rooms- katholieke kerk orgaandonatie als een goede daad (doch niet als een plicht). Verschillende vrijzinnige richtingen binnen het protestantisme zien donatie van organen als een vorm van naastenliefde.
Argmunten tegen
Een veel gehoord argument tegen het afstaan van je organen is dat artsen minder hun best zouden doen om je leven te redden wanneer bekend is dat je geregistreerd staat als orgaandonor. Dit is in ieder geval voor wat betreft Nederland echter absoluut een fabeltje. Artsen hebben een eed afgelegd waarin ze gezworen hebben om bepaalde beroepsregels te zullen handhaven. Dit houdt onder meer in dat zij streven naar het welzijn van al hun patiënten, waarbij het ene mensenleven niet meer waard is dan het andere. In Nederland zal geen ziekenhuis een patiënt moedwillig laten overlijden om een orgaantransplantatie te faciliteren.
Veel argumenten tegen orgaandonatie hebben een religieuze oorsprong. Zo beleven moslims soms een innerlijk conflict omdat hun religie hen enerzijds voorschrijft dat het belangrijk is om zieken te helpen en te handelen in het maatschappelijk belang (maslaha) en anderzijds dat hun lichaam na hun dood intact moet blijven. Iedereen moet hierin een eigen afweging maken. Binnen het hindoeïsme is orgaandonatie niet verboden maar is bij veel gelovigen de overtuiging dat het lichaam ongeschonden dient te blijven na de dood
wachtlijsten te verkorten. Ongeveer een maand geleden (13 februari 2018) werd de wet met een
meerderheid van 2 zetels in de Eerste Kamer aangenomen, nadat de wet in 2016 met één stem meer
voor dan tegen in de Tweede Kamer werd aangenomen1).
De essentie van deze wet is (in tegenstelling tot de eerdere regeling omtrent orgaandonatie) dat elke
persoon die volwassen is en niet duidelijk heeft aangegeven geen donor te willen zijn, automatisch
donor is. Dit brengt echter ook een interessante kwestie naar voren: verdient iemand die duidelijk
heeft aangegeven wél donor te willen zijn voorrang indien hij/zij zelf een orgaandonatie nodig heeft
ten opzichte van iemand die zijn donorkeuze niet heeft geregistreerd? Moeten we dit systeem
invoeren in Nederland? Het antwoord is duidelijk: ja.
Vergelijkbaar systeem & financieel voordeel
Een systeem wat hierop lijkt is al geïmplementeerd in Israël. Bij dit systeem krijgen geregistreerde
donoren en mensen die toestemming hebben gegeven voor orgaandonatie van een overleden
familielid voorrang ten opzichte van niet-geregistreerde personen. Het gevolg: een verkorting van de
wachtlijst van 10% en een toename van het aantal orgaandonaties van 46% per miljoen inwoners2).
Het is dus bewezen dat het systeem waarbij geregistreerde donoren voorrang krijgen op hen die
geen donor zijn werkt: de wachtlijsten worden korter en het aantal orgaandonaties neemt toe.
Bovendien heeft zo’n ‘beloningssysteem’ nog vele andere voordelen.
Ten eerste levert dit systeem een financieel voordeel op. Doordat het aantal donororganen
toeneemt, kunnen mensen sneller een donororgaan krijgen, waardoor ze sneller in staat zullen zijn
weer aan het werk te kunnen gaan en/of weer efficiënter kunnen werken dan vóór de
orgaandonatie, wat gunstig is voor de economie. Ook zorgt een stijging van het aantal donororganen
voor een afname van de ziektekosten, omdat het ziekbed van de personen die de orgaandonatie
nodig hebben korter zal zijn en patiënten minder lang gebruik hoeven te maken van dure medische
voorzieningen zoals nierdialyses.
Morele verplichting & free-rider probleem
Verder kan het donor-zijn ook gezien worden als een morele verplichting, die iedereen heeft en
niemand (tenzij donorschap voor een individu niet mogelijk is om redenen als ziekte of
geloofsovertuiging) kan ontkennen. Het zou immers zeer immoreel zijn om een ander die hulp
behoeft niet te helpen door uw organen (na uw dood) ter beschikking te stellen voor hen die een
donororgaan nodig hebben, terwijl het u eigenlijk (in ieder geval na uw dood) niks kost. Eigenlijk is
het dus uw morele verplichting tegenover uw naasten om uw donorschap te laten registreren: het is
de enige moreel juiste handeling. Is het niet terecht om hen die zich aan deze morele plicht houden
te belonen ten opzichte van hen die dit niet (duidelijk) hebben geregistreerd? Het antwoord is
duidelijk: ja.
Tevens wordt het free-rider probleem binnen het gehele orgaandonatie-systeem opgelost bij
invoering van dit beloningssysteem: mensen die zelf geen donor willen zijn, maar wel een
donororgaan willen, zullen er bij dit systeem langer op moeten wachten. Aangezien het hele
orgaandonatie-systeem draait op de welwillendheid van mensen om donor te worden, is dit geheel
terecht: mensen die wel willen profiteren van het systeem maar niet aangeven of zij zelf donor willen
zijn, dienen een achterstand te hebben bij het verkrijgen van een donororgaan ten opzichte van hen
die het systeem (indien zij zelf geen donorgaan nodig zouden hebben) in stand zouden houden door
hun donorschap te laten registreren.
Discriminatie binnen medische wereld: per sé verkeerd?
Een tegenargument wat genoemd zou kunnen worden tegen deze stelling is dat hier gediscrimineerd
wordt binnen de medische wereld, wat eigenlijk niet toelaatbaar zou zijn, aangezien iedereen gelijk is
en dus ook gelijke zorg verdient. Volgens deze redenatie zou een ‘wie het eerst komt, wie het eerst
maalt-systeem’ beter zijn. Dit argument is echter zeer zwak: het hele orgaandonatie-systeem draait
immers op mensen die vrijwillig hun organen doneren. Zonder deze mensen zou dit systeem
helemaal niet bestaan en kon er niemand geholpen worden met donororganen. Verdienen de
mensen die duidelijk aangegeven hebben dit systeem in stand te willen houden dan geen voorrang
op hen die dit niet hebben gedaan? Het antwoord op deze vraag lijkt mij evident: ja.
Conclusie
Al met al kunnen we dus wel concluderen dat het invoeren van een systeem waarbij geregistreerde
donoren voorrang dienen te hebben indien deze persoon zelf een donororgaan nodig heeft ten
opzichte van personen die hun donorkeuze niet hebben geregistreerd. Het functioneren van een
soortgelijk systeem is al eerder bewezen in Israël en het systeem levert een financieel voordeel op.
Verder houden geregistreerde donoren zich duidelijk aan hun morele verplichting aan hun
medemens, terwijl zij die hun donorkeuze niet hebben laten registreren dit niet duidelijk doen. Ook
helpt de invoering van dit systeem bij het tegengaan van het free-rider probleem binnen het
orgaandonatie-systeem. Laat ons hen die ons orgaandonatie-systeem in stand houden en zich
houden aan hun morele verplichting jegens hun medemens belonen!
Bronnen:
1) Outeren, E. van (2018). Donorwet D66 met kleine meerderheid aangenomen door senaat, https://
nrc/nieuws/2018/02/13/senaat-steunt-donorwet-a159204 6. Geraadpleegd op 11 maart
2018
2) Geen auteur (2013). ‘Donor krijgt voorrang op orgaan’,
telegraaf/nieuws/1118902/donor-krijgt-voorrang-op-orgaan. Geraadpleegd op 11
maart 2018X
Betoog
Vak: Nederlands
