Meteen naar document

Sociologie probleem 4 uitwerking leerdoelen

uitwerking leerdoelen sociologie probleem 4 met aantekeningen werkgroep
Vak

Sociologie (RC105)

554 Documenten
Studenten deelden 554 documenten in dit vak
Studiejaar: 2021/2022
Geüpload door:
0volgers
57Uploads
9upvotes

Reacties

inloggen of registreren om een reactie te plaatsen.

Preview tekst

Sociologie probleem 4

Yt – Erving Goffman ‘De hele wereld is een toneel en alle mannen en vrouwen zijn slechts spelers. Ze hebben hun uitgangen en hun ingangen (geboren worden en doodgaan), en een individu in zijn tijd speelt vele rollen’ Erving Goffman nam deze regels van ‘as you like it’ heel serieus  In zijn dramaturgische uiteenzetting van menselijke interactie betoogde hij dat we een reeks maskers aan anderen tonen in acteerrollen die controleren en ensceneren hoe we lijken  bezorgd met over hoe we overkomen, constant proberend om onszelf in het beste licht te plaatsen Volgens Goffman spelen we een reeks verschillende rollen die worden bepaald door de situaties waarin we ons bevinden en hoe we denken over te komen  we passen ons aan wat we zijn, afhankelijk van met wie we omgaan  Dit is het duidelijkst in ongemakkelijke situaties waarin we plotseling twee inconsistente rollen proberen te spelen, zoals bijvoorbeeld wanneer we per ongeluk vrienden uit heel verschillende sociale groepen tegenkomen en moeten ‘jongleren’ met maskers De analogie met acteren gaat echter alleen zo ver voor Goffman  Omdat er volgens hem geen ware zelf is, geen identificeerbare uitvoerder achter de regels, zijn de regels gewoon de uitvoerder  Hij daagde het idee uit dat ieder van ons een moreel minder vast karakter heeft, een psychologische identiteit. In ieder geval deed hij dat in de rol van auteur van de presentatie van het zelf in het dagelijks leven

Yt – Judith Butler Het is één ding om te zeggen dat gender wordt uitgevoerd, en dat is iets anders dan zeggen dat gender performatief (prestatie leveren) is. Als we zeggen dat gender uitgevoerd wordt, bedoelen we meestal dat we een rol hebben gespeeld, dat we ons op de een of andere manier gedragen en dat ons acteren of ons rollenspel cruciaal is voor het geslacht dat we zijn en het geslacht dat we aan de wereld presenteren. Zeggen dat gender performatief is, is een beetje anders, omdat iets performatiefs betekent dat het een reeks effecten produceert. We handelen en lopen en spreken en praten op manieren die de indruk wekken man of vrouw te zijn. We doen alsof dat het zijn van een man of dat het zijn van een vrouw eigenlijk een interne realiteit is of iets dat gewoon waar is over ons, een feit over ons. Eigenlijk is het een fenomeen dat voortdurend wordt geproduceerd en voortdurend wordt gereproduceerd. Dus zeggen dat gender performatief is, is zeggen dat niemand vanaf het begin echt een gender is.

Hoe moet deze notie van genderperformativiteit de manier waarop we naar gender kijken veranderen? Bedenk hoe moeilijk het is voor Sissy-jongens of voor Tom-jongens om sociaal te functioneren zonder gepest te worden of zonder dat hun ouders tussenbeide komen om te zeggen dat je misschien een psychiater nodig hebt. Dus je weet dat er institutionele bevoegdheden zijn, zoals psychiatrische normalisering, en er zijn informele soorten praktijken zoals pesten die ons op onze gendergerelateerde plaats proberen te houden. Er is een echte vraag voor mij over hoe dergelijke gendernormen worden vastgesteld en gecontroleerd, en wat de beste manier is om ze te verstoren en de ‘politiefunctie’ te overwinnen. Ik ben van mening dat gender cultureel gevormd is, maar het is ook een domein van keuzevrijheid of vrijheid. Het is van het allergrootste belang om weerstand te bieden aan het geweld dat wordt opgelegd door ideale gendernormen, vooral tegen degenen die van een ander geslacht zijn, die daar niet in strijd zijn met hun genderpresentatie.

The self

Concept van enorm belang van symbolisch interactionisten Erving Goffman een van zijn belangrijkste bijdragen aan de sociologie is zijn theorie van het zelf

- Belang van zelfbeeld nam toe door televisie, commercials etc  nadruk kwam op beeld

- Belang zelfbeeld nam ook toe vanwege veranderingen ivm identiteiten  eerst waren

identiteiten en ‘selves’ ingebed in sociale groepen  tegenwoordig heeft social media

identiteiten en ‘selves’ uit ingebedde activiteiten uit groepen gehaald – kleding etc. drukt persoonlije stijl uit, ipv groeplidmaatschap

  • Theorie v Goffman geeft manier om te begrijpen en te praten hoe we omgaan met de indruk die anderen van ons hebben

Goffman breidt de interactionistische opvattingen over het zelf uit in zijn boek Presentation of Self in Everyday Life Om een stabiel zelfbeeld te behouden, treden mensen op voor hun sociale publiek. Als gevolg van deze interesse in uitvoering, richtte Goffman zich op dramaturgie , of een kijk op het sociale leven als een reeks dramatische uitvoeringen die verwant zijn aan die op het podium.

  • The self is volgens Goffman geen organisch ding dat een specifieke locatie heeft – het is een effect dat ontstaat uit een scène die wordt gepresenteerd
  • Goffman zag the self niet als een bezit van de acteur, maar eerder als het product van de dramatische interactie tussen acteur en publiek
  • Omdat het zelf een product is van dramatische interactie, is het kwetsbaar voor verstoring tijdens de uitvoering  Gevormd door dramaturgie

3 vormen van ‘zelf’ identiteit 1. Sociaal – verhaal dat anderen over je kunnen vertellen 2. Persoonlijk – gedragen door mensen die dicht bij ons staan 3. Ego – verhaal dat we onszelf vertellen over wie we zijn

Spiegel-zelf Charles Horton Cooley  In onze verbeelding nemen we in de geest van een ander een gedachte waar over ons uiterlijk, manieren, doelen, daden, karakter, vrienden, enzovoort, en worden er op verschillende manieren door beïnvloed

Het idee van een spiegel-zelf kan worden onderverdeeld in drie componenten 1. Ten eerste stellen we ons voor hoe we op anderen overkomen 2. Ten tweede stellen we ons voor wat hun oordeel over die verschijning moet zijn 3. Ten derde ontwikkelen we een bepaald zelfgevoel, zoals trots of vernedering, als gevolg van onze verbeelding van de oordelen van anderen

Het zelf is een proces, geen ding  sociaal object

Dramaturgie

 Van een chirurg wordt bijvoorbeeld verwacht dat hij zich in een doktersjas kleedt, bepaalde instrumenten heeft, enzovoort  Uiterlijk: omvat de items die ons de sociale status van de artiest vertellen (bijvoorbeeld de medische toga van de chirurg)  Omgangsnormen: vertelt het publiek wat voor soort rol de uitvoerder verwacht te spelen in de situatie (bijvoorbeeld het gebruik van fysieke manieren, gedrag)

Structurele benadering: ontstaan collectieve representaties over wat er op een bepaald front moet gebeuren  resultaat: fronten worden geselecteerd, niet gecreëerd

Goffmans inzichten vooral op gebied van interactie: mensen proberen over het algemeen een geïdealiseerd beeld van zichzelf te geven in hun optredens op het podium  gevoel dat ze dingen moeten verbergen in hun optredens: 1. Geheime pleasures voorafgaand aan het optreden (bv drinken alcohol) 2. Fouten die zijn gemaakt bij voorbereiding van uitvoering (vb taxi verbergen dat hij in verkeerde richting is vertrokken) 3. Alleen eindproducten tonen en proces dat nodig is om te produceren verbergen (hoogleraren doen alsof ze de stof altijd al hebben gekend) 4. Verbergen dat er ‘vuil werk’ bij het maken van eindproducten betrokken was 5. Bij geven van bepaalde voorstelling kunnen acteurs andere standards laten gaan 6. Acteurs vinden het waarschijnlijk nodig om eventuele beledigingen, vernederingen of gemaakte afspraken te verbergen zodat uitvoering door kan gaan

Ander aspect van dramaturgie in de frontstage: acteurs proberen de indruk te wekken dat ze dichter bij het publiek staan dan ze in werkelijkheid zijn  Acteurs kunnen bv proberen de indruk te wekken dat de voorstelling waar ze op dat moment mee bezig zijn, hun enige of in ieder geval hun belangrijkste is  Om dit te doen moeten acteurs er zeker van zijn dat hun publiek gescheiden is, zodat de onjuistheid van de uitvoering niet wordt ontdekt

Interactionele karakter van performances: een succesvol optreden hangt af van de betrokkenheid van alle partijen  Acteurs proberen ervoor te zorgen dat alle onderdelen van een voorstelling in elkaar overlopen

 Mystificatie : andere techniek gebruikt door acteurs  uitvoeringen mystificeren door

contact tussen henzelf en het publiek te beperken  creatie sociale afstand  weerhoudt

publiek om uitvoering in twijfel te trekken  geloofwaardigheid behouden

Goffman analyse bij teams , niet individu  focus interactie  Team: verzameling individuen die samenwerken om routine op te zetten  prestatieteams  Relatie artiest en publiek gaat over teams  elk lid afhankelijk van anderen omdat iedereen voorstelling kan verstoren en bewust kan zijn dat ze een act opvoeren

Backstage Performers kunnen erop vertrouwen dat er geen leden van hun voorste publiek achterin verschijnen  Bovendien doen ze aan impressiemanagement om hiervoor te zorgen Wanneer mensen backstage gedrag vertonen zijn ze vrij van verwachtingen en normen die front stage gedrag dicteren  daarom mensen vaak meer ontspannen en op hun gemak als ze achter het podium staan; ze laten hun ‘werkzaamheid’ zakken en gedragen zich op manieren die hun ongeremde ‘ware’ zelf weerspiegelen

Outside Niet front en ook niet back

Impressie management Impressie management: verwijst naar onze wens om de impressies van anderen over die op het podium te manipuleren. Impressie management is een bewust of onbewust proces waarbij mensen proberen de percepties van andere mensen over een persoon, object of gebeurtenis te beïnvloeden door informatie in sociale interactie te reguleren en te controleren  Gericht op beschermen tegen reeks onverwachte acties  Goffman geïnteresseerd in verschillende methoden om met dergelijke problemen om te gaan 1. Voorkomen dat teamleden zich met publiek identificeren en zorgen dat publiek niet te veel kennis krijgt van de artiesten 2. Vormen van dramaturgische discipline: tegenwoordigheid van de geest voor zelfbeheersing 3. Dramaturgische bedachtzaamheid: vooraf bepalen hoe een voorstelling moet verlopen etc.

Social media voorbeeld Mensen hebben zowel een performance-zelf als een verborgen cynisch zelf

Role distance Role distance: gaat over de mate waarin individuen zich afscheiden van de rollen waarin ze zich bevinden  de afstand tusssen de uitvoerder en de rol die uitgevoerd wordt  Maakt belangrijk onderscheid tussen het bestaan van verwachtingen mbt roluitvoering van een rol en individuele betrokkenheid bij de rol  Vb ogen openhouden wanneer je gevraagd wordt te bidden  zo communiceer je aan groep door afstand te houden van de rol, dat je je niet aan de rol bindt  Functie van iemands status (vb wc schoonmaker – doet dit ongeïnteresseerd)

Stigma Discredited: verschillen zijn bekend bij de leden van het publiek en zijn duidelijk voor hen  Dramaturgisch probleem: beheersen v spanning die wordt veroorzaakt door feit dat mensen het probleem kennen Discreditable (ongeloofwaardig): verschillen niet bekend bij de leden van het publiek en ook niet waarneembaar  Dramaturgisch probleem: beheren van informatie zodat het probleem onbekend blijft bij het publiek

Performativity – Judith Butler Butler legt uit dat een handeling performatief is als ze een reeks effecten produceert. Dat gender performatief is, betekent dat er geen genderidentiteit kan zijn vóór de gendered acts, omdat de acts

  • Goffman verwierp het idee dat gender een uitvloeisel is van biologisch geslacht. In plaats daarvan wilde hij onderzoeken hoe gender communicatief wordt geconstrueerd , weergegeven en, meer toepasselijk, een 'schema voor het presenteren' van foto's van mannelijkheid en vrouwelijkheid
  • Hoewel berichten over schoon eten op Instagram (door hashtags) op het eerste gezicht misschien niets te maken hebben met het weergeven van geslacht, beweren we integendeel dat ze nauw met elkaar verbonden zijn:  In plaats van zich alleen bezig te houden met de visuele representatie van voedsel, wordt de clean eating-beweging op Instagram gekenmerkt door de esthetische weergave van lichamen die sterk gender gerelateerd zijn, die een online ruimte vertegenwoordigen vol met beelden van 'hegemonische mannelijkheid', normatief bevestigende vormen van verhoogde mannelijkheid en benadrukte aspecten van vrouwelijkheid terwijl andere varianten ondergeschikt werden gemaakt  De door Goffman ontwikkelde coderingscategorieën proberen door middel van statische fotografie te identificeren hoe non-verbale communicatie, zoals lichamelijke gebaren en plaatsing, gezichtsuitdrukking en relationele positionering, dient als basis voor 'interactionele manifestaties van genderverschillen':  Goffman onderzoekt het volgende:  'relatieve grootte', gekenmerkt door waarneembare verschillen in lengte en pose, waarbij vrouwen als kleiner worden afgebeeld;  'vrouwelijke aanraking', waarbij vrouwen worden getoond met hun vingers en handen om het oppervlak van objecten te traceren, te wiegen en te strelen;  'functierangschikking', wat de weergave van traditionele mannelijke rollen en instellingen betekent;  'ritualisering van ondergeschiktheid', waarbij vrouwen in lagere posities worden geplaatst dan mannen om hun ondergeschiktheid te symboliseren;  en 'gelicentieerde terugtrekking', waarbij vrouwen zich lijken terugg te trekken uit de sociale situatie en in een staat van introversie verkeren  Conclusie:  Zoals Goffman stelt, moeten samenlevingen, als ze willen bestaan, 'hun leden mobiliseren als zelfregulerende deelnemers aan sociale ontmoetingen. Een manier om het individu hiervoor te mobiliseren is door middel van rituelen  Ondanks de algemene veronderstelling dat sociale media meer vloeiende presentaties van gender mogelijk maken, conformeerden topposts zich aan de hegemonische opvattingen over gender  Door afbeeldingen publiekelijk op het platform te uploaden, stellen we ons op voor openbare weergave en beoordeling: door het gebruik van hashtags die zelfbewust de goedkeuring van onze smaakgemeenschap zoeken. Op deze manier opgevat, gaat de presentatie van het zelf op Instagram niet alleen over creatieve zelfexpressie, maar ook over hoe de gender gerelateerde weergave van gezondheid werkt als een vorm van collectieve identiteit  Impressie management in deze context overstijgt het individu, waarbij gebruikers zich houden aan de stijl en taal van advertenties voor schoon eten in hun verlangen naar acceptatie en erkenning van hun smaakgemeenschap
Was dit document nuttig?

Sociologie probleem 4 uitwerking leerdoelen

Vak: Sociologie (RC105)

554 Documenten
Studenten deelden 554 documenten in dit vak
Was dit document nuttig?
Sociologie probleem 4
Yt – Erving Goffman
‘De hele wereld is een toneel en alle mannen en vrouwen zijn slechts spelers. Ze hebben hun
uitgangen en hun ingangen (geboren worden en doodgaan), en een individu in zijn tijd speelt vele
rollen’
Erving Goffman nam deze regels van ‘as you like it’ heel serieus In zijn dramaturgische
uiteenzetting van menselijke interactie betoogde hij dat we een reeks maskers aan anderen tonen in
acteerrollen die controleren en ensceneren hoe we lijken bezorgd met over hoe we overkomen,
constant proberend om onszelf in het beste licht te plaatsen
Volgens Goffman spelen we een reeks verschillende rollen die worden bepaald door de situaties
waarin we ons bevinden en hoe we denken over te komen we passen ons aan wat we zijn,
afhankelijk van met wie we omgaan
Dit is het duidelijkst in ongemakkelijke situaties waarin we plotseling twee inconsistente
rollen proberen te spelen, zoals bijvoorbeeld wanneer we per ongeluk vrienden uit heel
verschillende sociale groepen tegenkomen en moeten ‘jongleren’ met maskers
De analogie met acteren gaat echter alleen zo ver voor Goffman
Omdat er volgens hem geen ware zelf is, geen identificeerbare uitvoerder achter de regels,
zijn de regels gewoon de uitvoerder
Hij daagde het idee uit dat ieder van ons een moreel minder vast karakter heeft, een
psychologische identiteit. In ieder geval deed hij dat in de rol van auteur van de presentatie
van het zelf in het dagelijks leven
Yt – Judith Butler
Het is één ding om te zeggen dat gender wordt uitgevoerd, en dat is iets anders dan zeggen dat
gender performatief (prestatie leveren) is. Als we zeggen dat gender uitgevoerd wordt, bedoelen we
meestal dat we een rol hebben gespeeld, dat we ons op de een of andere manier gedragen en dat
ons acteren of ons rollenspel cruciaal is voor het geslacht dat we zijn en het geslacht dat we aan de
wereld presenteren.
Zeggen dat gender performatief is, is een beetje anders, omdat iets performatiefs betekent dat het
een reeks effecten produceert. We handelen en lopen en spreken en praten op manieren die de
indruk wekken man of vrouw te zijn. We doen alsof dat het zijn van een man of dat het zijn van een
vrouw eigenlijk een interne realiteit is of iets dat gewoon waar is over ons, een feit over ons. Eigenlijk
is het een fenomeen dat voortdurend wordt geproduceerd en voortdurend wordt gereproduceerd.
Dus zeggen dat gender performatief is, is zeggen dat niemand vanaf het begin echt een gender is.
Hoe moet deze notie van genderperformativiteit de manier waarop we naar gender kijken
veranderen?
Bedenk hoe moeilijk het is voor Sissy-jongens of voor Tom-jongens om sociaal te functioneren zonder
gepest te worden of zonder dat hun ouders tussenbeide komen om te zeggen dat je misschien een
psychiater nodig hebt. Dus je weet dat er institutionele bevoegdheden zijn, zoals psychiatrische
normalisering, en er zijn informele soorten praktijken zoals pesten die ons op onze
gendergerelateerde plaats proberen te houden. Er is een echte vraag voor mij over hoe dergelijke
gendernormen worden vastgesteld en gecontroleerd, en wat de beste manier is om ze te verstoren
en de ‘politiefunctie’ te overwinnen. Ik ben van mening dat gender cultureel gevormd is, maar het is
ook een domein van keuzevrijheid of vrijheid. Het is van het allergrootste belang om weerstand te
bieden aan het geweld dat wordt opgelegd door ideale gendernormen, vooral tegen degenen die van
een ander geslacht zijn, die daar niet in strijd zijn met hun genderpresentatie.
The self