Was dit document nuttig?
Sociologie probleem 4 uitwerking leerdoelen
Vak: Sociologie (RC105)
554 Documenten
Studenten deelden 554 documenten in dit vak
Universiteit: Erasmus Universiteit Rotterdam
Was dit document nuttig?
Sociologie probleem 4
Yt – Erving Goffman
‘De hele wereld is een toneel en alle mannen en vrouwen zijn slechts spelers. Ze hebben hun
uitgangen en hun ingangen (geboren worden en doodgaan), en een individu in zijn tijd speelt vele
rollen’
Erving Goffman nam deze regels van ‘as you like it’ heel serieus In zijn dramaturgische
uiteenzetting van menselijke interactie betoogde hij dat we een reeks maskers aan anderen tonen in
acteerrollen die controleren en ensceneren hoe we lijken bezorgd met over hoe we overkomen,
constant proberend om onszelf in het beste licht te plaatsen
Volgens Goffman spelen we een reeks verschillende rollen die worden bepaald door de situaties
waarin we ons bevinden en hoe we denken over te komen we passen ons aan wat we zijn,
afhankelijk van met wie we omgaan
Dit is het duidelijkst in ongemakkelijke situaties waarin we plotseling twee inconsistente
rollen proberen te spelen, zoals bijvoorbeeld wanneer we per ongeluk vrienden uit heel
verschillende sociale groepen tegenkomen en moeten ‘jongleren’ met maskers
De analogie met acteren gaat echter alleen zo ver voor Goffman
Omdat er volgens hem geen ware zelf is, geen identificeerbare uitvoerder achter de regels,
zijn de regels gewoon de uitvoerder
Hij daagde het idee uit dat ieder van ons een moreel minder vast karakter heeft, een
psychologische identiteit. In ieder geval deed hij dat in de rol van auteur van de presentatie
van het zelf in het dagelijks leven
Yt – Judith Butler
Het is één ding om te zeggen dat gender wordt uitgevoerd, en dat is iets anders dan zeggen dat
gender performatief (prestatie leveren) is. Als we zeggen dat gender uitgevoerd wordt, bedoelen we
meestal dat we een rol hebben gespeeld, dat we ons op de een of andere manier gedragen en dat
ons acteren of ons rollenspel cruciaal is voor het geslacht dat we zijn en het geslacht dat we aan de
wereld presenteren.
Zeggen dat gender performatief is, is een beetje anders, omdat iets performatiefs betekent dat het
een reeks effecten produceert. We handelen en lopen en spreken en praten op manieren die de
indruk wekken man of vrouw te zijn. We doen alsof dat het zijn van een man of dat het zijn van een
vrouw eigenlijk een interne realiteit is of iets dat gewoon waar is over ons, een feit over ons. Eigenlijk
is het een fenomeen dat voortdurend wordt geproduceerd en voortdurend wordt gereproduceerd.
Dus zeggen dat gender performatief is, is zeggen dat niemand vanaf het begin echt een gender is.
Hoe moet deze notie van genderperformativiteit de manier waarop we naar gender kijken
veranderen?
Bedenk hoe moeilijk het is voor Sissy-jongens of voor Tom-jongens om sociaal te functioneren zonder
gepest te worden of zonder dat hun ouders tussenbeide komen om te zeggen dat je misschien een
psychiater nodig hebt. Dus je weet dat er institutionele bevoegdheden zijn, zoals psychiatrische
normalisering, en er zijn informele soorten praktijken zoals pesten die ons op onze
gendergerelateerde plaats proberen te houden. Er is een echte vraag voor mij over hoe dergelijke
gendernormen worden vastgesteld en gecontroleerd, en wat de beste manier is om ze te verstoren
en de ‘politiefunctie’ te overwinnen. Ik ben van mening dat gender cultureel gevormd is, maar het is
ook een domein van keuzevrijheid of vrijheid. Het is van het allergrootste belang om weerstand te
bieden aan het geweld dat wordt opgelegd door ideale gendernormen, vooral tegen degenen die van
een ander geslacht zijn, die daar niet in strijd zijn met hun genderpresentatie.
The self